نظرات ياداشت روايت چهارم: معصومه، ربع قرن بعد - فرص الخير( فرصتها مانند گذشتن ابرها ميگذرند)

+ صالحه

سلام
راستي بهت گفته بودم اين قسمت روايتت منو چقد ياد دايي خودم ميندازه؟
ولي تفاوت هايي هم هست
دايي جون من بعد از 9 سال عذاب جسمي و روحي برگشت پيشمون
برعکس دايي محسن که بعد از چند سال عذاب پر کشيد...
خيلي قشنگ نوشتي راحيل جون

پاسخ

سلام آبجي خانوم خودم/ فكر ميكنم كه اين دايي ها اگه بدونن ما ميگيم عذاب ازمون دلگير ميشن/ حاشا كه من از دست جفاي تو بنالم----بيداد كريمان همه لطف است و كرامت