سلام

تهران که بودم خانه ام خيابان ظهير الاسلام بود . بدون پل روشندلان

و پارسال هي آروز مي کردم کاش باز هم از ته ظهير الاسلام مي آمدم بالا تا مي رسيدم به آن جا

اما حافظه مکان ها آن قدر ها هم ضعيف نيست

پل روشن دلان ... براي هميشه پل روشن دلان باقي مي ماند . پل آن هايي که دل آکنده داشتند از عشق ....