بسم رب الشهدا

سلام مادر

این روزها فهمیده ام که حتی بهار هم میتواند روضه مجسم باشد. می دانی چرا؟ این روزها در هر خیابان توی باغچه مانندهای کوچکی گلهای بنفشه کاشته اند برای مژده دادن بهار و گل بنفشه را من به یاد توست که دوست دارم

مادر مهربان گیتی

کبودی صورت بنفشه ها صورت نیلی تو را برایم تداعی می کند و لطافتش زنانگی ات را. ظرافت بنفشه مار به یاد مادرانگی ات می اندازد و ملاحتش تصویری از لبخند زیبای تو در ذهنم میسازد. برای همین من عاشق بنفشه ام. بنفشه باید در فهرست معجزات الهی برای ابد ثبت شود.

مادر

یعنی اگر در کنار بستری از بنفشه بنشینم و دعا کنم تو صدایم را می شنوی؟ مادر یعنی می شود هر جا بنفشه ای کاشته شده گوشه ای از مزار تو را نمایندگی کند