بسم رب الشهدا

این روزها زیاد می بینم انهایی را که از امام روح الله اسم میبرند و خلاف رسم امام عمل میکنند. اشتباه نکنید منظورم خواص بی بصیرت و یا اصحاب فتنه نیستند. حتی انهایی هم که تا همین چند وقت پیش عقیده ای به مشارکت مردمی نداشتند و کارشان تحریم انتخابات بود در نظرم نیستند. مقصود من آنهایی هستند که پشتوانه عمیق دینی و حتی انقلابی دارند اما از روح الله الموسوی الخمینی تنها اسمی به یادشان مانده و پیام اصلی امام را فراموش کرده اند.فراموش کرده اند که امام فرمود: "پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد" و همینها هستند که تلاش میکنند امام را برای ما معنا کنند همین ها هستند که میخواهند شکل جدیدی از امام بسازند و به خورد ما بدهند.خبر ندارند که "امام خمینی یک حقیقت همیشه زنده است". خبر ندارند که امام روح الله با احدی تعارف نداشت که حالا بشود از او شخصیت جدیدی ساخت تا این همه راحت طلبی و قدرت خواهی را توجیه کند.خبر ندارند که امام برای ما همه چیز را معنا کرده و جاودانه شده . نمیدانند که امام ما سید علی در گفتار و رفتار و حیات خود با حضرت روح الله مو نمیزند.

اما چه شد که به اینجا رسید؟جواب ساده ست .قدرت طلبی عده ای که گمان می کردند همه کاره مملکتند باعث شد که حقیقت را انکار کنند. عده ای که جای خودشان را پشت میزهایشان زیادی محکم میدیدند دهان گزافه گویی شان باز شد. برای مدتی گفتند و گفتند و گفتند. بیچاره ها نمیدانستند که این تنها کید و مکر جمهوری اسلامی بر آنهاست نمیدانستند که دیگر به جای چهره های موجهشان این زبان های بی بصیرتشان است که دیده میشود. و چه خوب غرق در اوهام خود بودند.شاید همین افکار خام و خیالات باطل بود که باعث شد وقتی عده ای در 16 آذر عکس امام را پاره کردند کسانی به اسم اینکه امام مهربان بود نه اهل خشونت! سعی در به فراموش سپردن ماجرا داشتند و میخواستند که از این رهگذر اسلام آمریکایی مد نظر خود را در جامعه گسترش دهند. اما نفهمیدند که همانقدر که تساهل و تسامحشان اهل باطل را جری تر میکند، وجدانهای پاک و دلهای آگاه را، بیشتر به سستی بنیان فکری این افراد متوجه میسازد.

هر چند سمی که این طرز فکر در فضا پراکنده بود باعث شد که هنوز برای روشن شدن اوضاع به زمان احتیاج باشد.باید این سخن گهربار پیر خمین ثابت میشد که " این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است". باید خون حسین شفایمان میداد. چرا که اسلام دلهای ما داشت از بی آبی و آلودگی میپژمرد. اسلام دلهای ما خم شده بود زیر بار فتنه. اسلام ناب محمدی راه گم کرده بود میان همه این تفسیرها و تاویل های فردی از دین. تا اینکه خدا مکر کرد و ظالمین هم فریب مگر خدا را خوردند. تا اینکه این خواص بی بصیرت فرصت اهانت تلخی را برای عده ای خدانشناس( به زعم آنها خداجو) فراهم کرد. تا اینکه محرم رسد و عاشورا شد. تا اینکه عده ای سوت کشان و کف زنان خیابانهای شهر مرا آلوده ناپاکی وجود خود کردند. و آنجا بود که وعده خدا محقق شد.

و سیعلم الدین ظلموا ای منقلب ینقلبون

ای کاش حالا که اتش فتنه خاموش شده و دودش دارد به چشم اهالی فتنه میرود، حالا که دلهای ما روشن به نور یوم الله نه دی است، حالا که امام ما سید علی همه این تلاش های عبث را در حکم واکسیناسون سیاسی خوانده اند و پرونده سال گذشته را در هم پیچیده اند؛حضرت روح الله پرده های بهشت را کنار میزد و دمی در کنار ما می نشست. ای کاش خمینی روح خدا که به خدا پیوسته برای دقایقی بر میگشت و دست بزرگی و مهربانی بر سر ما میکشید. ای کاش روح الله الموسوی الخمینی به ما فرزندانش نظری میکرد. و آن وقت عالم چه نورباران میشد از حضور مردی که عشق به او عشق به همه خوبی هاست