بسم رب الشهدا

مطمئنم کلمات راه خودشون رو پیدا می کنند

این روزها خلأ بزرگی حس میکنم وقتی به فضای مجازی سر میزنم. خلئی که به این سادگی ها پر نمیشه

=========

دارالشفای ما یادتون هست؟

شبهای تابستون که دور هم جمع میشدیم چی؟ حضور پر نشاط نابودگر فتنه؟

یک کلام:

هیچ کس انکار نمیکنه که حضور آذرخش عزیز دلم در این فضای مجازی به همه ما فرصت تنفس میداد. همیشه پذیرای همه ما بود. نمیدونم چی شده که رفته اما نباید فکر کنه که رفتن به همین سادگی هست. باید برگرده، باید.

قبلتر وقتی وبلاگ دوست داشتنی چوب خدا تعطیل شد مصلحت ندیدم چنین پستی برای صالحه عزیزم بگذارم. حرف هام رو جور دیگه ای زدم که شکر خدا شنید. اما حالا با صدای بلند میگم که آذرخش برگرد

=========

توجه توجه توجه

با پدر علم ختم قرآن قرار گذاشتیم که یک ختم قرآن بگذاریم برای ادای دین به وجود نازنین آذرخش و برگشتن هر چه سریعترش. هرکس همدل و پایه ست بسم الله