بسم رب الشهدا
مولای مهربان شب های سه شنبه
شب تاسوعاست.پای واژه هایم می لنگد. حرفی نه به زبانم می آید نه به قلمم. تنها یک سوال در ذهنم هست.
همیشه عباس را به شرمندگی تشنه ماندن بچه ها می شناسم.اما آقای من راستش را بگو عباس شرمنده بود یا شما شرمنده عطش بشریت؟ چه اینکه آل الله اگر تشنه هم باشند عطش معرفت ندارند. تشنه هم باشند و با لب تنشه هم که به دیدار یار بشتابند، در آغوش رسول خدا خواهند غنود؛ اما ما با این بند های تعلق که برای خود ساخته ایم سرایی به جز هم نشینی با این نفس اماره نخواهیم داشت.
مولا راست بگو! تو غریب تری یا عباس؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مولا بیا که بصیرت کمیاب است. برای تسکین تشنگی برای رفع عطش ظهور کن
====================
توجه توجه
حسین قدیانی به علت عدم دسترسی به اینترنت خواستار درج دو نکته شد:
نظرات شما: نظر