بسمرب الشهدا

یا سیدی و مولای سلام علیک

مولای مهربان سب های سه شنبه، این سفر دارد به نیمه می رسد و من هنوز درگیر این همه تعلق هستم. بند های تعلقم هنوز پابرجایند و من اسیر این دنیا....ای کاش که گسستن ساده بود. ای کاش مانند این کلماتی که استخدامشان میکنم برای صحبت با تو، می شد وردی خواند؛ ذکری گفت و یا کاری کرد که آمدنت را آسان کند. ای کاش آمدن تو ربطی به آمادگی این عالَم نداشت. ای کاش که تو هر لحظه ظهور می کردی.ای کاش باور می کردم که تو هر لحظه حضور داری

مولای من و سیدی

ای کاش که می آمدی..............ای کاش.........